Ait Olduğun Yeri Ararken Ait Olmadığın Kaç Yerde Azaldın?

İyi görünme çabasıyla baskılanan, başkalaşan değersizlik duygumuz…

Bence günümüzün sorusu…

İyi görünme çabasıyla baskılanan, başkalaşan değersizlik duygumuz… Kim olduğunu değil de kimin gözünde nasıl biri olarak algılanmak istediğin ve bunu önemseyerek yaşadığın bu dünyada; içeriğin ne olduğu değilde sergilenen imajın ne kadar ilgi çektiği ya da kabul gördüğü önemli. Bütün mesele bu. Hani hayata dair bilindik bir söz vardır ya: Tam cevapları bulduğumuz anda sorular değişiyor diye…

“Sence güzel miyim?”

“Sence başarılı mıyım?”

“Sence bu bana uyar mı/olur mu?”

“Sence nasıl görünüyorum?”

Her şey dış gözlerin elinde. İdealize bir hayat ve tiplemeye sahip olmak istiyorsan şöyle görünmelisin, böyle yapmalısın eğitiminden geçmek gerekiyor. Bize ait olmayan sorulara hep yanıtlarımız olmak zorunda. Tuhaf zamanlarda cesurca yaşamak gibi.

Ne güzel demiş Mevlâna:

“Derdin kendindendir bilmiyorsun,

Derman yine sendedir görmüyorsun

Koskoca alem içine yerleştirilmiş,

Sen kendini hala küçük bir şey mi zannediyorsun?”

Zihnini meşgul eden, içinden çıkamadığın veyahut çözemediğin bütün kaygıların, cevaplandıramadığın tüm soruların, sana hizmet etmeyen seni sen yapan değerlerden uzaklaştıran tüm yapılardan ve düşüncelerden sıyrıl. Hayatını azalt, uzaklaş, arın. Hayatında bir şeyleri azalt, bir şeyleri kaçır. Herkesin yaptıklarına değil kendine özgü seçimlerinin ne olduğuna odaklan;

Sadeleş

Azal ve

Azalt.

Benim için son söz: Unutma BU SENİN DÜNYAN! Ve bu hayatta:

“İki şey mühimdir, birincisi okyanus gibi bol haysiyet, ikincisi Elif gibi dimdik şahsiyet.” (Mevlâna)